Umieszczenie dziecka w żłobku jest coraz częstszym wyborem dla rodzin, w których oboje rodzice pracują. Decyzja ta nie jest łatwa, dlatego powinna być podejmowana powoli, ostrożnie i w najbardziej odpowiednim momencie dla rozwoju dziecka i kiedy jest ono w stanie ją zaakceptować.
Są rodzice, którzy wahają się między żłobkiem a opiekunem w domu. Druga opcja ma tę zaletę, że dziecko pozostaje w środowisku, które jest mu znane i oswojone, a także pozwala uniknąć konieczności dostosowania się rodziców do innych rozkładów zajęć. Z drugiej strony, żłobek daje pewność, że dziecko będzie pod opieką wykwalifikowanego personelu w środowisku, które ułatwi jego socjalizację. Poznaj więcej powodów, dla których warto zapisać dziecko do żłobka: https://www.uwagazabawa.pl/poznaj-3-powody-dla-ktorych-warto-poslac-dziecko-do-zlobka/
Kiedy należy zabrać dziecko do żłobka?
Innym częstym problemem wśród rodziców jest to, kiedy jest idealny czas, aby zapisać dziecko do żłobka. O ile to możliwe, najlepiej jest unikać tego przed ukończeniem trzeciego miesiąca życia, ponieważ ten pierwszy okres jest krytyczny w tworzeniu więzi między matką a dzieckiem.
Należy również unikać okresu między szóstym miesiącem a drugim rokiem życia, ponieważ szósty miesiąc zbiega się z lękiem separacyjnym dziecka: jest to etap, w którym dziecko staje się niespokojne, gdy matka wychodzi i zostaje z obcą osobą.
Później pojawia się okres wyobcowania, trwający od czterech do dziesięciu miesięcy, który osiąga największą intensywność około ósmego miesiąca. To właśnie wtedy dziecko uświadamia sobie, że jest kimś innym, każdy człowiek przypomina mu o nieobecności matki i boi się obcych.
Po tym etapie, który trwa około miesiąca, dziecko jest wrażliwe na nowe doświadczenia, ale nauczy się sobie z nimi radzić. Biorąc pod uwagę znaczenie tego etapu dla późniejszego rozwoju emocjonalnego, lepiej jest unikać separacji w tym czasie. Jeśli nie ma innej możliwości, warto dać dziecku więcej przytulania i przygotować je przed pozostawieniem z obcymi.
Wykazano, że dzieci poniżej trzeciego roku życia bardziej protestują przeciwko oddzieleniu od rodziców niż dzieci powyżej tego wieku. Od trzeciego roku życia dziecko osiąga stabilność, co pozwala mu tolerować nieobecność matki.
